Rodzic przetrzymuje dziecko wbrew orzeczeniu Sądu – co robić?

„Jestem w trakcie rozwodu, sąd zabezpieczył miejsce zamieszkania syna przy mnie, jednakże matka dziecka wraz z konkubentem przetrzymują dziecko wbrew jego woli i wbrew postanowieniu sądu. Co robić, gdy drugi rodzic przetrzymuje dziecko? W jaki sposób mogę odebrać syna?”.

Jeżeli rodzic przetrzymuje dziecko i uniemożliwia z nim kontakt, należy złożyć do Sądu wniosek o przymusowe odebranie dziecka.

UWAGA: można to zrobić tylko wtedy, gdy RODZIC posiada orzeczenie Sądu stanowiące o tym, iż miejscem zamieszkania dziecka jest jego miejsce zamieszkania!

Właściwym Sądem, do którego należy skierować wniosek jest Sąd Rejonowy miejsca zamieszkania lub pobytu DZIECKA. Jeśli brak tej podstawy – właściwy jest Sąd Rejonowy dla m.st. Warszawy.

Sąd po przeprowadzeniu rozprawy wydaje POSTANOWIENIE O ODEBRANIU DZIECKA. W postanowieniu Sąd określa termin, w jakim zobowiązany powinien DOBROWOLNIE oddać drugiemu rodzicowi dziecko.

Jeżeli zobowiązany do oddania dziecka nie zastosuje się do postanowienia, Sąd – na wniosek pokrzywdzonego rodzica – zleci kuratorowi sądowemu PRZYMUSOWE ODEBRANIE DZIECKA.

Postanowienie o odebraniu co do zasady wykonuje kurator działający przy Sądzie, który wydał postanowienie i który zwrócił się o przymusowe odebranie. Jeżeli jednak dziecko przebywa w okręgu innego Sądu, jej odebranie – w razie potrzeby – może być zlecone kuratorowi sądowemu działającemu w tym Sądzie. Wskazać również należy, iż w przypadku, gdy miejsce pobytu dziecka nie jest znane, Sąd przeprowadzi stosowne dochodzenie w celu ustalenia jego miejsca pobytu. W szczególności może zażądać ustalenia miejsca pobytu przez Policję.

Zgodnie z prawem, kurator sądowy jest uprawniony do odebrania dziecka od każdej osoby, u której ona się znajduje.

Ustawodawca zastrzegł, że z uwagi na interes dziecka, dla którego wykonanie orzeczenia przez osobę obcą może być źródłem negatywnych przeżyć emocjonalnych, do odebrania KONIECZNA jest obecność rodzica, z którym według orzeczenia Sądu dziecko ma mieszkać lub osoby przez niego upoważnionej, bądź przedstawiciela upoważnionej przez niego instytucji.

Kurator może ponadto zażądać pomocy organu opieki społecznej lub innej powołanej do tego instytucji lub zwrócić się do Policji, aby udzieliła mu pomocy przy czynnościach związanych z przymusowym dziecka. Pomoc ta może polegać na usunięciu z miejsca wykonania orzeczenia osób (w tym rodzica bezprawnie przetrzymującego dziecko), które przeszkadzają w wykonaniu orzeczenia.

Jeżeli przymusowe odebranie dziecka napotka trudności wynikające np. z jej ukrycia lub podejmowania działań mających na celu udaremnienie wykonania orzeczenia to kurator zawiadamia prokuraturę, która podejmuje stosowne czynności np. wszczyna postępowanie przygotowawczego w sprawie o czyn karalny. Ponadto, Jeżeli rodzic przetrzymujący dziecko nie ujawnia miejsca jego pobytu, może być na wniosek kuratora przymusowo sprowadzony do sądu w celu złożenia oświadczenia o miejscu pobytu dziecka. Środkiem, który ma zagwarantować udzielenie żądanych informacji, jest zagrożenie sankcjami karnymi przewidzianymi dla złożenia nieprawdziwych zeznać pod przyrzeczeniem.

Wymienione sankcję dotyczą tylko rodzica przetrzymującego bezprawnie dziecko, a nie osób trzecich.

Z uwagi na interes dziecka, kurator sądowy jest zobowiązany przy wykonywaniu orzeczenia dbać o dobro dziecka i uczynienia wszystkiego, co konieczne, w celu uchronienia go przed krzywdą fizyczną lub moralną. Kurator powinien nawet odstąpić od wykonania orzeczenia, jeżeli wiązałoby się ono z powstaniem po stronie osoby odbieranej poważnego uszczerbku. Decyzja kuratora wstrzymującego się z wykonaniem orzeczenia do czasu ustania zagrożenia nie podlega kontroli uczestników i Sądu. W praktyce kurator ponawia wykonanie orzeczenia następnego dnia np. wcześnie rano, kiedy dziecko jeszcze śpi.

Prawo umożliwia ponowne wszczęcie fazy wykonawczej postępowania na podstawie tego samego postanowienia!, które było już podstawą postępowania o przymusowe odebranie dziecka, jeżeli rodzic przetrzymujący dziecko w okresie 3 miesięcy od wydania tego postanowienia ponownie postąpił sprzecznie z treścią pierwotnego postanowienia (ustalającego miejsce pobytu dziecka), a okoliczności uzasadniające jego wydanie nie uległy zmianie.

W razie chęci zadania dodatkowych pytań lub zlecenia sprawy, zapraszamy do kontaktu z Kancelarią.

Komentarze wyłączone

© Karolina Górska 2014

top